De pot van Keizer Karel

De pot van Keizer Karel

Wist je dat Keizer Karel een groot bierliefhebber was? Volgens de legende nam hij steeds een vat bier mee op zijn reizen. En in de herbergen waar hij overnachtte, weigerde hij ook nooit een goede pint bier. In het Antwerpse Olen, waar de keizer jaarlijks ging jagen, vertellen ze vandaag nog graag de legende van ‘De pot met drie oren’. En op het marktplein van Olen is er zelfs een standbeeld aan gewijd.

1 oor

De boeren van Olen, die hun bier normaal gezien dronken in een pot zonder oren, wilden Keizer Karel tonen dat ook zij goede manieren hadden en maakten speciaal voor hem een pot met één oor. Toen hij met zijn paard aan de herberg stopte, kwam de waardin buiten met een pot schuimend gerstenat. Ze hield de pot vast bij het oor en reikte hem zo aan. De keizer kon dus niet anders dan de pot zelf vast te grijpen. “Vrouwke, tegen aanstaande jaar moet ge een pot hebben met twee oren, dat zal gemakkelijker zijn.”

2 oren

En zo geschiedde. Het jaar daarop reikte de waardin Keizer Karel een pot met twee oren aan, maar ze hield hem met twee handen aan beide oren vast. “Zo gaat het nog niet goed, vrouwke. Ge zult er tegen aanstaande jaar een moeten laten maken met drie oren. Dan zal ‘t wel beter gaan.”

3 oren

Toen Keizer Karel het derde jaar stopte aan de herberg, verwelkomde de vrouw hem met een pot met drie oren. Maar ze hield hem weer met twee oren vast, en dat op zo’n manier dat het derde oor naar haar borst was gekeerd. Onder de pot door greep de keizer het derde oor vast.
“Ja vrouwke, ’t zou al even moeilijk gegaan zijn als verleden jaar, indien ik niet wist dat er een derde oor was.”

4 oren?

In het Waalse Walcourt gaat het verhaal nóg een stapje verder. Daar beval Keizer Karel om een pot met vier oren te maken, zodat hij zeker altijd een oor binnen handbereik zou hebben.